حضرت سکینه سلام الله علیها دختر امام حسین علیه السلام ۵۶ سال پس از واقعه کربلا، در شب پنجم ربیع الاول سال ۱۱۷ ه‘ در مدینه وفات کرد.

قلائد النحور: ج ربیع الاول، ص ۲۶ – قیض العلام: ص ۲۰۶ -مستدرك سفینه البحار: ج ۴، ص ۶۷ – مستدکات علم رجال الحدیث: ج ۸، ص ۵۸۰ – ریاحین الشریعه: ج ۳، ص ۲۸۰

  مادر ایشان حضرت رباب سلام الله علیها است که با هم در واقعه کربلا حضور داشتند، و همراه با اسرا به کوفه و شام رفتند. در صبح روز رحلتش محمد بن عبدالله (نفس زکیه) چهار صد دینار عطر و عود خرید و پیرامون تابوت آن حضرت در مجمره ها سوزانید. خالد بن عبدالملک حاکم مدینه که در نظر داشت با به تعویق انداختن تشییع جنازه بر اثر گرمی هوا به بدن مطهر جسارت شود، گفت: (صبر کنید من براي نماز خواندن بر جنازه می آیم) ولی نیامد. لذا جنازه مبارك آن حضرت تا شب دفن نشد. پس از آن حضرت سجاد علیه السلام و به قولی یحیی بن حسن علیه السلام و به قولی محمد بن عبدالله نفس زکیه بر جنازه آن حضرت نماز خواندند و آن حضرت را با احترام به خاك سپردند.

  فیض العلام: ص ۲۰۵ – ۲۰۶ – ریاحین الشریعه: ج ۳، ص ۲۸۰ – ۲۸۲ ای کرامت را تو مجلای تمام حضرتت باب الکرم بنت الکرام با کلام الله ناطق هم کلام ای سکینه بر کراماتت سلام @yaranemhdi