محمد بن احمد صفوانی از علمای برجسته شیعه بود؛ او با یکی از علمای اهل سنت که قاضی موصل بود درباره مسئله امامت مباهله کرد و عالم سنی دو روز بعد از مباهله به درک واصل شد.
نجاشی جریان مباهله را چنین ذکر میکند:
صفوانی نزد اميران و شاهان وقت از موقعيت خوبی برخوردار بود، دليل اين منزلت و موقعيت آن بود که روزی صفوانی با قاضی شهر موصل که از اهل سنت بود در حضور امير شهر (ابن حمدان) درباره مسأله امامت به مناظره پرداخت، سخن آن قدر بالا گرفت که صفوانی به قاضی شهر گفت: آيا حاضری در اين مسأله با من به مباهله و قسم بپردازی؟ قاضی گفت: برای اين کار من فردا آمادهام، روز بعد صفوانی و قاضی موصل برای مباهله آماده شدند و صفوانی کف دستش را در کف دست قاضی گذاشت و قسم مباهله ذکر شد، سپس از آن مجلس متفرق شدند، قاضی موصل هر روز در قصر امير موصل (ابن حمدان) حاضر ميشد ولی آن روز و فردايش خبری از او نشد، امير گفت: سراغ قاضی برويد و از او خبری بياوريد. فرستاده امير پيش امير آمد و گفت: وقتی قاضی از پيش صفوانی در روز مباهله جدا شده دچار تب گرديده و کف دستش که برای مباهله در دست صفوانی گذاشته متورم و سياه گشته و در روز بعد از دنيا رفته است. بدين ترتيب با انتشار اين خبر در جامعه و نزد امراء و شاهان وی از موقعيت خوبی در نزد سلاطين و امراء برخوردار گرديد.
رجال النجاشي، ص 393 قابل توجه اهل سقیفه @yaranemhdi