مخالفان اهل بيت عليهم السلام ادعا می كنند كه اميرمؤمنان عليه السلام با خلفای سه گانه ارتباط حسنه و دوستانه داشته است. طبق روايات صحيح السندی كه در صحيح ترين كتاب های اهل سنت آمده، اميرمؤمنان عليه السلام هيچگاه با خلفای سه گانه ارتباط دوستانه نداشته است؛ بلكه آن ها را«دروغگو ، بدكار ، حيله گر، خائن، ظالم، فاجر و …» می دانسته است. مسلم نيشابوری در صحيح خود در ضمن يک روايت طولانی از عمر بن خطاب نقل مي كند كه خطاب به اميرمؤمنان عليه السلام و عباس گفت: پس از وفات رسول خدا صلی الله عليه وآله، ابوبكر گفت : من جانشين رسول خدا هستم ، شما دو نفر (عباس و علی ) آمديد و تو ای عباس ميراث برادر زاده ات را درخواست كردی و تو ای علی ميراث فاطمه دختر پيامبر را . ابوبكر گفت : رسول خدا فرموده است : ما چيزی به ارث نمی گذاريم ، آن چه می ماند صدقه است و شما او را دروغگو ، گناه كار ، حيله گر و خيانت كار معرفي كرديد و حال آن كه خدا می داند كه ابوبكر راستگو ، دين دار و پيرو حق بود . پس از مرگ ابوبكر ، من جانشين پيامبر و ابوبكر شدم و باز شما دو نفر مرا خائن ، دروغگو و گناهكار خوانديد
سپس در آخر روايت عمر بن خطاب از اميرمؤمنان عليه السلام و عباس اقرار مي گيرد كه آيا مطالبی را كه گفتم تأييد می كنيد؟ هر دو گفتند: بلی . قَالَ أَكَذَلِكَ قَالاَ نَعَمْ صحيح مسلم، كتاب الجهاد والسير، باب حكم الفئ ، ح 1756