خاتمه جنگ صفين نبرد «ليله الهرير» در شب جمعه يازدهم ماه صفر سال 38 ه بود. در آن شب سپاه معاويه از شدت سرما مانند سگ صدا مى كردند «هرير» به معنای زوزه سگ، و کنایه از همهمه و ناله و غوغاست. با فرا رسیدن شب، گمان می‌رفت که عملیات به پایان رسیده، اميرالمومنين علیه السلام پس از اقامه نماز مغرب و عشاء و ایراد خطبه، و خود رو به جانب قبله ایستاد، دست به دعا به درگاه خداوند قادر برداشت و با بانگ رسا گفت: یا الله یا رحمن یا رحیم یا واحد یا احد یا صمد یا الله یا اله محمد. . . انا نشکو الیک غیبة نبینا صلی الله علیه و آله و کثره عدونا و تشتت اهوائنا؛ ربنا افتح بیننا قومنا بالحق و انت خیر الفاتحین در آن شب، که جنگ و ستیز تا سحرگاهان ادامه داشت و لشگر ستمگر معاویه در آستانه سقوط قرار گرفته بود، فریاد ناله مجروحان و غریو و چکاچک شمشیرها و نیزه‌ها دشت را پر کرده بود. به همین دلیل «لیلة الهریر» نام گرفت
. اميرالمؤمنين عليه السلام ذوالفقار به دست و سوار بر اسب پيامبر صلى الله عليه و آله شمشير مى زد و به هر شمشيرى كه مى زد تكبير مى گفت و شجاعى را به خاك مى افكند. مقتولين به دست آن حضرت در آن شب بيش از 500 نفر نقل شده است، و تا صبح مشغول جنگ بودند به گونه اى كه ذوالفقار چند مرتبه خميده شد و آن بزرگوار با زانوى مبارك آن را راست نمودند
. از لشكر معاويه جمع كثيرى به درك واصل شدند، در اين جنگ جمعى از لشكر امير المؤمنين عليه السلام به شهادت رسيدند، كه از جمله آنها عمار ياسر، اويس قرنى، هاشم مرقال، پسر هاشم خزيمه بن ثابت، صفوان بن حذيفه و عبدالله بن بديل با برادرش عبدالرحمن بن بديل، عبدالله بن حارث برادر مالك اشتر، كه از خواص امير المؤمنين عليه السلام بودند. فردای آن روز معاویه و عمرو بن عاص برای فرار از شکست و نفاق عده اى مثل اشعث بن قيس كندى متوسل به حیله قرآن بر سر نیزه ها کردن، شدند، و سرانجام با به راه‌انداختن ماجرای حکمیت، به پیروزی رسیدند.
تقويم شيعه، منتخب التواريخ، ص 163-164 مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول، رسولى محلاتى، هاشم، ج 15، ص 427، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ 1404ق اللهم العن الجبت و الطاغوت @yaranemhdi
خاتمه جنگ صفين نبرد «ليله الهرير» در شب جمعه يازدهم ماه صفر سال 38 ه بود. در آن شب سپاه معاويه از شدت سرما مانند سگ صدا مى كردند
یا الله یا رحمن یا رحیم یا واحد یا احد یا صمد یا الله یا اله محمد. . . انا نشکو الیک غیبة نبینا صلی الله علیه و آله و کثره عدونا و تشتت اهوائنا؛ ربنا افتح بیننا قومنا بالحق و انت خیر الفاتحین در آن شب، که جنگ و ستیز تا سحرگاهان ادامه داشت و لشگر ستمگر معاویه در آستانه سقوط قرار گرفته بود، فریاد ناله مجروحان و غریو و چکاچک شمشیرها و نیزه‌ها دشت را پر کرده بود. به همین دلیل «لیلة الهریر» نام گرفت
اميرالمؤمنين عليه السلام ذوالفقار به دست و سوار بر اسب پيامبر صلى الله عليه و آله شمشير مى زد و به هر شمشيرى كه مى زد تكبير مى گفت و شجاعى را به خاك مى افكند. مقتولين به دست آن حضرت در آن شب بيش از 500 نفر نقل شده است، و تا صبح مشغول جنگ بودند به گونه اى كه ذوالفقار چند مرتبه خميده شد و آن بزرگوار با زانوى مبارك آن را راست نمودند
از لشكر معاويه جمع كثيرى به درك واصل شدند، در اين جنگ جمعى از لشكر امير المؤمنين عليه السلام به شهادت رسيدند، كه از جمله آنها عمار ياسر، اويس قرنى، هاشم مرقال، پسر هاشم خزيمه بن ثابت، صفوان بن حذيفه و عبدالله بن بديل با برادرش عبدالرحمن بن بديل، عبدالله بن حارث برادر مالك اشتر، كه از خواص امير المؤمنين عليه السلام بودند. 
فردای آن روز معاویه و عمرو بن عاص برای فرار از شکست و نفاق عده اى مثل اشعث بن قيس كندى متوسل به حیله قرآن بر سر نیزه ها کردن، شدند، و سرانجام با به راه‌انداختن ماجرای حکمیت، به پیروزی رسیدند. 
تقويم شيعه، منتخب التواريخ، ص 163-164 مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول، رسولى محلاتى، هاشم، ج 15، ص 427، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ 1404ق 
