. جابر گوید: از امام باقر علیه السّلام درباره تفسیر آیه: «وَ لَا تجَْهَرْ بِصَلَاتِکَ وَ لَا تخَُافِتْ بهَِا وَ ابْتَغِ بَینْ َ ذَلِکَ سَبِیلًا» پرسیدم، فرمود: ولایت علی علیه السّلام نماز است و نباید آن را با صدای بلند بیان کرد، و نیز آنچه را که بدو کرامت کردهام نباید آشکار شود تا تو را بدان فرمان دهم.
این تفسیر «وَ لَا تجَْهَرْ بِصَلَاتِکَ» بود. امّا «وَ لَا تخَُافِتْ» بدان معناست که آن را از علی علیه السّلام کتمان مکن و او را آگاه کن که چه کرامتی در حقّش روا داشته ام. اما درباره تفسیر «وَ ابْتَغِ بَینْ َ ذَلِکَ سَبِیلًا» میفرماید: از من میخواهی که اجازه دهم ولایت علی را آشکار کنی، این کار را در روز غدیر خمّ به انجام برسان! و پیامبرصلی الله علیه و آله نیز در آن روز فرمود:
«اللّهم من کُنتُ مولاه فعلیٌّ مولاه؛ اللّهُمَّ واالِ من والاه و عاد من عاداه». (خدایا، هر که من مولا و سرور او هستم، اینک علی مولا و سرور اوست؛ خداوندا، یاور آن باش که یاریش کند و دشمن آن باش که با وی دشمنی ورزد! ) [۱]سوره بنی إسرائیل،آیه ۱۱۰ [۲]تفسیر العیّاشیّ مخطوط البرهان،ج ۲،ص۴۵۴ بحارالانوار، ج۳۶،ص۱۰۶،ح۵۲ @yaranemhdi