روزی کنیزی از کنیزان امام حسن مجتبی علیه السلام یک شاخه گل به ایشان هدیه کرد. امام به او فرمودند: تو در راه خدا آزاد هستی. انس گوید من به امام عرض کردم شما به خاطر یک شاخه گل او را آزاد کردید؟
امام علیه السلام فرمودند: خداوند ما را چنین تربیت کرده است آنجا که می فرماید: وَ إِذا حُیِّیتُمْ بِتَحِیَّهٍ فَحَیُّوا بِأَحْسَنَ مِنْها (نساء: ۸۶) هرگاه به شما تحیت گفته شد پاسخ آن را بهتر از آن بدهید و نیکوتر از هدیه اش آزادی او در راه خدا بود.
مناقب آل ابی طالب ج ۴.ص ۱۸
شاید اعمالی که در این ماه به نیت ظهور انجام داده ایم شاید آن دعای فرجی که خواندیم، شاید آن صدقه ای که برای سلامتی شما کنار گذاشتیم، شاید آن فریادی که در معرفی شما زدیم… نمی دانم… شاید یکی از اعمالم به اندازه شاخه گل آن کنیز باشد… و ای کاش که این چنین باشد اگر بود… ما را از دنیایمان آزاد کنید و تاج نوکری خود را بر سرمان گذارید ای مولای مهربان… چیزی نمیخواهیم جز ظهور شما @yaranemhdi