معراج پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم 

ابوسلمی گوید: از رسول خدا شنیدم که می‌فرمود:آن شبی که مرا به معراج بردند خداوند به من فرمود: پیامبر، خود به آنچه از جانب پروردگارش به او نازل شده ایمان دارد.سپس فرمود: 

«راست گفتی ای محمّد، آیا برای اُمّتت جانشین تعیین کردی؟ گفتم: «بهترین را». فرمود: علی‌بن‌ابی‌طالب؟ گفتم: «آری» فرمود: «یا محمّد!من نظری بر زمین افکندم و تو را از میان ساکنان آن برگزیدم و نام تو را از نام خودم مشتق نمودم، به گونه ای که در جایی نام من برده نمیشود مگر اینکه نام تو با من برده شود، پس محمود منم و تو محمّدی سپس دوباره نظری افکندم و علی را از آن برگزیدم و نامی از نام خودم برایش مشتق کردم، من أعلی هستم و او علیّ؛ ای محمّد، من، تو و علی، فاطمه، حسن و حسین را از شبحی از نور خودم آفریدم و ولایت شما را بر ساکنان آسمانها و زمینها عرضه کردم، پس هرکس آن را پذیرفت، نزد من از مؤمنان خواهد بود. و هرکه آن را انکار نمود، نزد من از جمله کافران خواهد بود؛ 

ای محمّد اگر بنده ای از بندگان من مرا آنقدر عبادت کند که بُبِرَّد و چون مَشک خشکیده فرسوده شود و سپس در حالی نزد من آید که منکر ولایت شما باشد، تا به ولایت شما اقرار نکرده، او را نمی‌آمرزم؛ 

ای محمّد، دوست داری آنان را ببینی؟ گفتم: «آری ». پس فرمود:به سمت راست عرش برگرد، چون برگشتم ناگاه علی، فاطمه، حسن، حسین، علی، محمّد، جعفر، موسی، علی، محمد، علی، حسن

  و مهدی را در هاله ای از نور در حالت قیام و مشغول نماز دیدم و مهدی در میان آن‌ها بود که چون ستاره‌ای از دُرّ میدرخشید. پس فرمود: «ای محمّد آنان حجّتها و این قیام کننده و خونخواه، از عترت تو هستند؛ ای محمّد، به عزّت و جلالم سوگند، او حجّت واجبه برای اولیای من است و انتقام‌گیرنده از دشمنان من است.

  تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۰، ص۲۵۴  بحارالأنوار، ج۳۶، ص۲۱۶ @yaranemhdi