طوبٰی

[إکمال الدین] ، [معانی الأخبار] الْمُظَفَّرُ الْعَلَوِیُّ عَنِ ابْنِ الْعَیَّاشِیِّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ أَحْمَدَ عَنِ الْعَمْرَکِیِّ الْبُوفَکِیِّ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ مَرْوَانَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ قَالَ قَالَ الصَّادِقُ علیه السلام: طُوبَی لِمَنْ تَمَسَّکَ بِأَمْرِنَا فِی غَیْبَةِ قَائِمِنَا فَلَمْ یَزِغْ قَلْبُهُ بَعْدَ الْهِدَایَةِ فَقُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ وَ مَا طُوبَی قَالَ شَجَرَةٌ فِی الْجَنَّةِ أَصْلُهَا فِی دَارِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ علیه السلام وَ لَیْسَ مِنْ مُؤْمِنٍ إِلَّا وَ فِی دَارِهِ غُصْنٌ مِنْ أَغْصَانِهَا وَ ذَلِکَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ طُوبی لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ. [۱][۲] 

ابوبصیر می گوید: حضرت صادق علیه السلام فرمود: «طوبی برای کسی است که در غیبت قائم ما چنگ به گفتار ما زند و بعد از آنکه هدایت یافت، دلش از دین حق برنگردد. » من عرض کردم: «فدایت شوم! «طوبی» چیست؟ » فرمود: «طوبی درختی است در بهشت که ریشه آن در خانه علی بن ابی طالب است و شاخه اش در خانه‌های مؤمنین. این است معنی آیه شریفه «طُوبی لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ» ، {خوشا به حالشان، و خوش سرانجامی دارند. } .

  [۱]سوره الرعد،آیه ۳۱ [۲]کمال الدین،ص۳۳۵ معانی الاخبار،ص۱۱۲ بحارالانوار، ج۵۲،ص۱۲۳،ح۶ @yaranemhdi